Romain Gary’nin 1975’te Émile Ajar mahlasıyla kaleme aldığı, Goncourt Ödüllü roman. Annesi fahişe olan bir Arap oğlan çocuğuyla, fahişe çocuklarına bakan Yahudi Madam Rosa’nın birlikte geçen hayatını anlatır. Gary, Goncourt Ödülü’nü 1956’da kaleme aldığı “Cennetin Kökleri”yle kazanmıştı zaten. Bu açıdan prestijli ödülün tek istisnasıydı. Gary’ninse tek bir açıklaması vardı: “Yalnızca kendim olmaktan bıkmıştım.”
“Mutluluk, yokluğuyla tanınan bir merettir.”