Edip Cansever’in dili naifti. Sıkılgan imgeleri çok şey hissetirirdi. Destansı duygular da değil üstelik. Bu kadar “basit” şeyler hissettirirken, yere düşen bir un kadar da sessizdi. Yerçekimli Karanfil 1957’de, Ben Ruhi Bey Nasılım?‘ın ardından basılmıştı. Şair bu kitabıyla 1958’de, Yeditepe Şiir Armağanı’na layık görüldü. Hala en sevilen kitapları arasında ve mezar taşının üzerinde. Cansever’in “Derken karanfil elden ele” dediği kadar var.